ده سال از خاموشی استاد جاوید گذشت

عبدالاحمد جاوید از معدود ادب‌پژوهان افغان است که تحقیقات سودمند فراوانی در گستره ادبیات‌شناسی، زبان و فرهنگ فارسی دری انجام داده اند.

او به مدد آشنایی با سرشناس‌ترین ادبیات‌شناسان و پژوهشگران ایران و نیز با بهره‌مندی از تسلط به زبان‌های انگلیسی و عربی امکان استفاده از منابع و متون تالیف شده به این زبان‌ها را در اختیار داشت.

از طرف دیگر بخاطر داشتن دسترسی به شماری از مهمترین نسخه‌های خطی و منحصر به فردی از دیوان‌های اشعار شاعران فارسی زبان که در آرشیو ملی افغانستان نگه‌داری می‌شده توانسته است قدم در راه‌هایی بگذارد که روندگان اندکی دارند.

استاد جاوید با گردآوری شماری از قصه‌های بومی رایج در افغانستان نشان داده است که در پی شناختن و شناساندن فرهنگ بومی و عقاید و باورهای رواج یافته در میان مردم سرزمینش است.

او زبان فارسی را دومین زبان تمدن اسلامی می‌دانست و با اشاره به گسترده بودن رواج این زبان در قلمروهای اسلامی معتقد بود که فارسی را نباید زبان یک قوم دانست بلکه این زبان حلقه وصلی میان اقوام و گویندگان دیگر زبان‌ها در منطقه بوده است.

شماری از آثار پژوهشی و مقالات استاد جاوید با هدف روشنی افگندن به آثار ادبی و میراث‌های فرهنگی پدید آمده در قلمرو افغانستان نگاشته شده‌اند.

شماری دیگر به بحث‌هایی در سراسر حوزه زبان فارسی اختصاص یافته که مقالات او در مورد فردوسی و سعدی از این جمله‌اند.

دکتر جاوید در سال‌های پایانی عمر خود در لندن بسر می‌برد و در ماه جولای/ژوئیه ۲۰۰۲ میلادی در همین شهر چشم از جهان فروبست.

او در میان اهل ادب و اهل دانشگاه در افغانستان شهرت و اعتبار فراوانی داشته است و مقامات حکومتی نیز او را یکی از بزرگترین شخصیت‌های این عصر دانسته‌اند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: